Yaşamak güzel belki günler zehir olmasa!
Her gün acı çekmenin, ömre ne faydası var?
Hayat hep bahar olsa, gönüller hiç solmasa!
Fani âlemde kalan ömrün nereye kadar?

Hayatın güzel yanı, sıhhat dolu bir nefes…
İşte o zaman olur, yaşam güzel ve enfes!
Bir de usluysa gönül, şeytan bilmese nefis;
Böyle gönüller ancak Allah’a kurban adar…

Yaşamak elbet güzel, hem de, belkisi fazla!
Kim istemez ki ömrü, uzun geçsin hep hazla…
İnsanoğlu doyumsuz, yetinmez ki hiç azla!
Beşer ömrünü yaşar, kim olmuş ki payidar?

Doğru yürümek lazım, ömrü uzatmaz eğri!
Hep yanlışlardan olur, başlarda onmaz ağrı…
Öfkeleri söndürün, fazlası yakar bağrı;
Zararın neresinden, dönersen artanı kar…

Hayat mı yalan olan, yoksa fani alem mi?
Şair mi doğru yazan, bilmem kara kalem mi?
Su bulmuş mecrasını, ya bulmamış elem mi?
Membadan çıkan sular, mansaba doğru akar…

Antalya-2017/11

ÜSTATLARDAN:

Berceste:

Yaşamak nedir diye sorsa sizden birisi,
Bir sıhhatli nefestir yalan derim gerisi........................................................Hicran Aydın Akçakaya

Arada bir insandır insanlığı yitiren
Dert dediğimiz nedir Yüce Mevladan gelen
Kim almış ki dünyadan ’zevk’i ve memnun giden
Kişi hoşnut olmaz da memnun olsun Yaradan................................................ Resul Civcik

TDK:

Mecra: suyun aktığı yol, suyolu, ark…
Memba: suyun çıktığı yer, kaynak, pınar…
Mansap: suların göl ya da denize ulaştığı yer…
Payidar: sonsuza değin yaşayacak olan, ölümsüz, kalımlı…

BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR…

Halil Şakir Taşçıoğlu