Hatırlayalım şimdi şu masmavi denizi
o vapur sesini
martıların çığlıklarını
geceye düşen ayı
hatırlayalım simdi kente döktüğümüz içimizi
sonbaharda uçuşan yaprakları
İncir kuşlarını,zeytin ağacının gölgesini
caddeler boyu suskun yürekleri
hatırlayalım hep
çıkmaz sokaklara dalışımızı
usul usul yürüyüşümüzü
dönüp hep bir daha bakışımızı
emeksiltmeyelim göz kapaklarımızdan hiç
dümdüz yollara serili çiçekleri
uykusuz kalışlarımızı
insanlığı şiirlerde arayışımızı
ve unutmayalım aşkı ve sevdayı
tebessümle yol alışımızı
sade bakışları derin iç çekişleri
ama anımsayalım papatyaları
ipek saçlarına ördüğün taçları
rüzgarda savruluşları
hatırlayalım şimdi sabahlara kadar uykusuz yanlarımızı
bir söz fazla açmak için
göz kapaklarımızla girdiğimiz dövüşü
parmak uçlarımızın uyuşmalarını
sen içimden, baska bir içimsin benim
sen benim, içimsin benim
sen benim içinsin, benim...
kütüphanelerce söz dizdiğim
sustuğum ve küstüğüm
sen sabahın ilk saati
gecenin son saniyesi
gel şimdi hatırlayalım o şarkıyı
senin dinlediğin benim söylediğim
biri bana gelsin
o da sensin
beni kırmış olsan da...
Rüzgar