2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
586
Okunma
Bembeyaz bir düşün kucağında, salıncakta sallanırken bir o yana bir bu yana,uçuş uçuş yüreğinde nice fakirler doyurdun... Kâh güldün ömründe kâh ağladın o sıcacık kalbinle,ama hiç vazgecmedin bu yolu sisli kaygan zeminde hayat denen çizgide..çünkü insan olmak bunu gerektirir hiç vazgeçmemek hiç bitmemek ...Daima varım demek! Güzel anların kıymetini bilerek, üzüldüğün kırıldığın günleri ayağının altında çiğneyerek... Umudumuzu hiç yitirmemek, Yağmurdan sonra ki gökkuşağını bekleyerek...mutluluğu simgelemek, bu olsa gerek.
Bir Elif Miktarı 🍃
5.0
100% (6)
Cevap Yaz