0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
334
Okunma
Kalbimdeki damlalar sevildiğimde göl oluyorlar. Hatta göğsümün altından beynime can suyu gönderiyorlar. Kalbim beynimi besledikçe güçleniyorum. Sen o damlaları kurutarak bana bir son yazıyorsun biliyorum. Güçsüz kalıp vazgecmemi istiyorsun. Fakat artık kimin umurunda. Böyle susuz kalmalara alışığım ben.
Gönlüm/ gölüm mü kurudu?
Kalbim mi durdu?
Ruhum mu uçtu?
Olsun...
Korkmuyorum sonu olan her şeyden.
Korkmuyorum ölmekten.
Kimine korkunç, kimine kurtuluş
Razıyım bana gelen bütün sonlara
Sen tam on ikiden vuruş
Ben kendime yokuş
Korkma tırmanmayacağım.
Bir Elif Miktarı 🍃
5.0
100% (1)
