Kaç kürek kazdın yüreğime baba...? Kaç metre yaptın içime mezarını? Bu nasıl törendir yıllardır bitmek bilmedi? Sonu gelmeyen cenaze namazları, imam efendinin hakkınız helal midir soruları? Ve... benim gözyaşlarım mı ıslak tuttu toprağını? Fakat hiç yeşertmedi mezarını değil mi? Ne derin kazmışsın baba böyle, sızım sızım yolları; dört harften ibaret değil miydin? Nedir bu ölümüz iyidir hâlleri? Bir babanın pençesinde gider mi bu ömrümün yılları? Söner mi hergün kor attığın bağrı, ağrılı yanı?
Ya kimsesizliğim baba?
Hiç düşünmedin mi onu?
Hiç korkmadın mı eller kıyarsa diye, sonumu?
Hiç sevmedin mi baba?
Hiç bilmedin mi umudumu?
’’Baba’’ demişken, ne de yabancı!
Dinle. .. Hiç hissetmedin mi ilk göz ağrını, kızını?
Baba... Cümlemden taşan baba, çocukluğumda solan baba; dillerimi kesik kesik yaran baba...Daha beş yaşında gözlerimden kayan baba...
Hiç duymadın mı sesimi... Nefesimi?

Bir Elif Miktarı 🍃