Kaçıp gitsem benliğimden…
Bilmediğim uzaklarda pancar rengi sevdalarda
Köklensem nehirler boyu saten gibi aksam gitsem…
Ayaklarımın altından apansız kayıp gitse
Arzularımın deli kamçısı, başımın belası düşünceler
Şu mavi kurdeleli ufuktan ötesine aksa da gelmese…
En sevdiğim fularım boynuma dolansa
Darası alınmış sarmaşık geceler her yerimi sarsa
Ayaklarım yalınayak, çakıl taşları topuklarımı kanatsa
Ateşimden çekinse güneş gönlümün yamaçlarında sır kalsa
Dalgalı saçlarım denizleri mahcup bıraksa, utandırsa…
Sudan çıkmış balık halimle biri de beni fark edip siftah yapsa
Çimen rengi gözlerimde yeni umutlar eksem çoluk çocuğa
Sobelesem hayatı hiç ummadığı bir anda…
Aydınlıklar getirsem beyaza cesareti olmayan kara sevdalara
Ömrü pamuk ipliğine sarıp, sonra tel tel adak adasam
Geri kalanıyla…
Hayattan beklentisini yitirenlere lütuf etsem
Onları kelebek kozasından bir bir çıkarsam
Önce tırtıl sonra kelebek yapsam… Uçursam…
Ve çekse ellerini üzerimden tehditkâr özgürlük
Ya da gelse de çekse artık tetiği…
Ruhumu sonsuzluğa atsa…
Kaçıp gitmesem benliğimden
Olmaz mı?
Ruhum hep bu sonsuzlukta kalsa?…
MERVE GÜREK