Uğurluyorken seni, o gece oto gardan
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım
Ne zaman söz edilse, konu açılsa yârdan
Sersefil duygularla, hayallere dalışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Afakanlar sararken, düşüncemi her gece
Bütün hücrelerimde, yâr sen varsın sadece
Yar senin bu gidişin, gizemli bir bilmece
Bana büyük işkence, sensiz nefes alışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Yokluğun büyük acı, hele akşam olunca
Hüzünler horon teper, inan yalnız kalınca
Dünyan yıkılır başa, aklına yâr gelince
Neyi çözecek neyi, böyle yalnız kalışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Uyku firarda hergün, gözlerim kan çanağı
İniyorken damlalar, ıslatıyor yanağı
Tan vakti uyuyorum, görmüyorum inağı
Teselli etmez oldu, dertli sazı çalışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Ne izin var, ne haber, neredesin bilen yok
Gözyaşım sele döndü, parmağıyla silen yok
Kahkaha, sala sala, neş’e ile gülen yok
Saymadım bu kaçıncı, sana haber salışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Kutsal bildiğin aşkı, yüreğinde taşımak
İdealim vuslattı, seni sarmak, kuşamak
Nasıl da yordu beni, anılarda yaşamak
Adresi hiç bulmadı, selamlar yollayışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

O gün de yağmurluydu, bulutlar ağlıyordu
Lüzumsuz’u bu veda, nasıl da dağlıyordu
Sonrasında bir ömür, karalar bağlıyordu
Mümkün mü yaşıyorken, feleği sollayışım
Bir buruk veda mıydı, sana el sallayışım

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ