kalem kırıldı
kurşun döküldü
dışarıda kaldı hep yine
içerisi olmayanlar
sokak köpekleriyle dalaştı ayaz
birde köprüaltı çocuklarıyla
hayvan koruma dernekleri ortada yoktu
hayvan değildi çünkü onlar
sendikalardan çıt çıkmıyordu
işçi değildiler
emekle üretmekle alakası yoktu onların
solcular yanlarına yaklaşmadılar
belli ki devrimci değil bunlar
sağcılar alnı secde görmemişleri
vatan bayrak bilmeyenleri ne yapsın
adını söyleyemediğimiz ülkelere paketledi
elindekileri kızılay
öyle ya adını bildiğimiz bir ülkeydi burası
köprüler bizimdi tenhalar bizim
altındakiler ve içindekiler değil
anne kelimesi sokaktan duyulan bir söz
baba sözcüğü eli kolu dolu çocukların
ellerine yapışmış sakallı bıyıklı silüetler
kurumuş ağaca hangi mevsim lazım beyim
bu yürek yangınını hangi yağmur söndürür
nüfusta değil kütüğü dal parçası bulunmayanlar
bu soğuğu açlıkla tımar edenlerin suskunluğu
bu içimizdeki depreme kulak tıkama alışkanlığı
bu şükür tabelasına çentik atma çalışkanlığı
çünkü bunlar
türk değil
kürt değil
müslüman değil
işçi değil
devrimci değil
mücahit değil
hayvan değil
vatandaş değil
mülteci değil
bunlarsızda yaşanır
bu vatanda müslüman işçi vatandaş
ve devrimciler el ele
hem devrime giderler hem cennete

ali rıfat arku
15 ekim 2017
istanbul