Kış uykusundan önceki
Son arılar bunlar
Biraz obur, uyuşuk ve heyecanlı
İşte güneş kalıntıları
Gökyüzü sesleri, çocuklar

Seviyorum burasını
Deniz sanki yeryüzünün altında
Yanıbaşımda üstelik
Eski deniz feneri ürpertiyor bazan beni
Galiba çok ışık
Çok dalga boyu

Hadi anlat
Bir kaç sihirli kelime daha söyle
Savur yahut
Yakası açılmadık küfürlerinden birini
Öyle uzaktan uzaktan susmakla
Boyanmıyor bu defter
Giderken cebine sakladığın
O kuytu mavilere

Ne diyorum biliyor musun?
Boşuna değil bu apansız komşuluğumuz
Nasıl desem
Onca ağaç kökü onca sanrı
Boşuna değil işte
Kim dönüştürdü adının
Çikolata kaplı harflerini siyah suya
Ve sen
İnandın bir kere
Son sözün tılsımına

Mevsimin son arıları bunlar
Son güneş kalıntıları
Yine dönecekler
Yine dönmeyecek
Parmak uçlarım maviye
Biliyorum gözlerinle dolaşıyorsun
Sadece onlarla
Ve sadece komşuyuz
Maviye, yeryüzüne, eski deniz fenerine...