Bu şehrin her yanı toz duman,
Görünmüyor önümüz,hep yasaklara çarpıyor aşıklar.
Yüreğimin balkonu yok,ara sıra nefes almak gerek,
Gözlerimi açtığımda karşılıyor beni kirli yağmurlar.

Üstelikde bu sonbaharda,yağmurlar üşütüyor iliklerimden,
Hatırlıyorum ve hatıradıkça geçmiş kemiklerimde sızlıyor,
Acısı yüreğime vuruyor,aklım o an bütün kapıları kapatıyor,
Leyla azat et beni artık seninle vedalaşmamız gerekiyor.

Vedam mecburi Leylam,susuyorum çünkü anlatamam,
Geçmişe takılıp kalamam,daha ne kadar yaşayacam?
Kim bile bilir?
İşte hayat bana gülmüyor,en az ne de çok,
Leylam,yüreğimde senden bana yer yok.

İşkalindeyim!

Şiirlerimle gömülecek adım,
Hep böyle hatırlanacak arta kalanlarım,
Ben o koskoca yüreğine ait olmadım,
Leylam,kirlendikçe sen oldu beyaz kağıtlarım.
O yüzden hiç birini yakamadım.