"SEN BU YAYLALARI YAYLAYAMAZSIN,
DERİNDİR SULARI BOYLAYAMAZSIN..."




Bütün kapıları kapatmış elem,
Hiçbir şeyden bu gün haz da almadım.
Buzdan bir küredir gözümde alem,
Kal dediler, hiçbir yerde kalmadım.



Evet, yaylayamam ben bu yaylayı,
Kimseler söylemez nedir kolayı?
Güya kapımızı çalar gül ayı,
Gel dediler, hiçbir ele gelmedim.



Destime durmuşlar benim, yoklukta,
Neden bunalırım, bunca çoklukta?
Bir taşa takıldım, ben çocuklukta !
O gün, bu gün, bir kerecik gülmedim.



Ben yürürüm, yollar uzar sonsuza,
Hiç gerek duymadım, ben kılavuza,
Mezatlarda satılmadım ucuza,
Doldurdular, kaç yıl oldu, dolmadım.



Göz göz olmuş yüreğimde yaralar,
Bana yad geliyor bu yıl buralar,
İstemez de gönlüm, başka diyarlar,
Dizginleri mi sıkı tutup, salmadım.



Derin çıktı her kulaçta bu sular,
El attıkça, dipsiz dipsiz kuyular,
Her dem, yüreğimde artar korkular,
Beni, bir tek asla! Ben bilemedim...



Bu gün gelse biri, çekse ayağım,
Karanlıkta olsa, kaybolacağım,
Nasıl olsa her şey kalacak yarım,
Paramparça oldum, toplayamadım.



Her zerrem savrulur başka bir dağa,
Uzatırım elim, dala, budağa,
Gönlüm, çapraz düştü bu yaman çağa !
Galiba, ben beni, hiç bulamadım...



Hayrettin YAZICI