Usta Çırak

Oturdu yine
Ağzı dolu vaziyette
Üç beş fikri olduğu konuyla
Derin deri kaplı sandalyesine
Bahsetti durdu
Önce kendinden
Sonrası
Hep olup biten

Yaktı elindekini
Nefesledi
Biraz sakinleyip
Bazı şeyler çok lüzumsuz dedi
Önce millet kurtarılmalı idi
Gözler gördüm ufuk derya
Gözler gördüm
göz dediklerim var ya
Sığ ölüm
Vehamet cikmazinda

Korları güzel müzigin
hele onu özel yapan
Harı harında
yürek tezgahından
Dört tel dökülür inceden
Tizinden basına
Kırkına varan
tecrübesinden
Alın teri kadehleri
sofrasına

Usta inlettin be yine
Ah keşke
Dost kokan
Ah keşke
Selvi boylu tek tük umutlar
Dinle!
Bilirim ki yine
Kaldırımlar
Küf kokar
Sert poyraz akar
Geceye
Birini bilirim bi tek
Aralarindan semtin
Oda kendinden utanan
Yokmuş güzel
Yakınlarıma
Çokmuş
Bilirim dedi

Güzelinden olmaz ki
Bitap kırışık yanaklarından
Akan sözcükler söyledi
Herşey zor
Ve zorda ozel diye ekledi
Birşey daha bilirim ya
Haydi Hayırlısı
Bilirimki
Sen unutmazsin beni
Ve unutma emi
Seni unutmayanların oluncaya dek
Göçme dünyadan
Şu kül tablasının
Lüzumsuz sigara isleri gibi
Kaybolmaya yanma
Tutulmaya kal
Bir meşalem var
Seninle bin yanar
Sensiz bi vakte
Sensiz kara kuru dal
Adımı taşıki
Taşınsın şanın
Yine
Dedi
Yine!
Sanki gürledi...