3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
780
Okunma
Ardıma gölgemi bile almadan
Yürüyor gönlüm
Bir tren istasyonu misali
icimden giden gidene her gün
Bir yolcusunu uğurlamakta düşlerim
Kapisini ardina kadar açarak yüregimin
Şahin gözlerimde hep bir buğu
Nereyedir yolculuk
Ne başı var ne sonu belli
Kara bir gecede karalar bağlamış
Hasret dolu vagonlar seyir halinde
Özlem yüküyle ağır ağır
Eşlik ediyor rüzgarın ugultusuna
Dilime yasak sözcükler üşüşmekte
Duvarlara yazdığım yazilar
Haykırdığım cümleler
Coktan izlerini yitirmiş
Yollarına pusular kurulmuş
Bütün baharlarım buza yatmış
içim üşümekte
Yine biri gidiyor içimden
Son yolcusunuda uğurlamakta gardan
Bir mendil sallamadan
Çoktan gitmiş olanlarsa
Hala toprağin rahminde
Sessizce konuşmadan
NOGAYTÜRK
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
