Som altından yapılmış büyük bir gemide:
Göğe deyiyordu direkleri, bilinmez denizlerde;
Deniz kızı, vücudu çıplak, saçları dağılmış halde
Geminin önündeydi, kızgın güneşte.

Gemi gece büyük bir kör kayaya çarptığında
Deniz kızı şarkı söylüyordu aldatan Okyanus’ta
Ve korkunç kaza suyun altında
Girdabın derinlerindeki hareketsiz tabutu eğdiği anda.

Yanları şeffaf, altın bir gemiydi,
Dinsiz denizcilerin hazinelerini ortaya koyuyordu,
Aralarında tartıştıkları Bıkkınlığı, Nefreti ve Nevrozu.

Kısa süren fırtınadan ne kaldı geriye?
Kalbim ne oldu, terkedilmiş o gemide?
Heyhat ! Rüyanın okyanusuna gömülüp gitti.

Emile Nelligan
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Not:
Emile Nelligan fransız Kanadasının en sevilen ve en hayran kalınan şairidir. Trajik şekilde kısalmış edebiyat hayatında Kanada- Fransız şiirini modern çağa geçiren romantik bir duruşu vardır.