17
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
2066
Okunma

GÜLÇEHREM şiirimin devamı { Gülçehrem 4 }
Çok nimeti bırakıp,can diyerek yaslandı.
Yaklaşıp yuva kurduk,yürek öyle uslandı.
Gönlümün Asena’sı,sanki dişi aslandı.
Aslanlıkta ustaca,Gülçehre’min KOZLARI
Kırılıp-üzülürken,birden ters lale olur.
Bulutlu günlerinde,küstüm çiçeği kurur.
Ok gibi kirpikleri,dikenli kaktüs vurur.
Vurdukça hüzünlenir,Gülçehre’min ÖZLERİ
İncinip-incitsekte,bazı-bazı darıldık.
Hiç bir şey yokmuş gibi,sım-sıkıca sarıldık.
Zaman çok şey öğretti,kırılmaktan arındık.
Arındıkça çözüldü,Gülçehre’min BUZLARI.
Öyle şirin candandır,hanemdeki o sümbül.
Sırrıma sırdaşlığı,yaşamda bize ödül
İki tane er verdi,bir tanede konca gül.
Güller kadar önemli,Gülçehre’min GİZLERİ
Hanımdır-helalimdir,ömrü billah ahtımda.
Sırça köşke kurulup,oturtmuşum tahtımda.
Sultanların sultanı,baştacımdır katımda.
Katımda ağır okka,Gülçehre’min TEZLERİ
Zaman çok çabuk gecip,yılları bir bir yıkar.
Ömür yaprağımızı,hazan yağmuru yıkar.
Torun-torba ayalim,yıpranan resme bakar.
Baktıkça gonca açar,Gülçehre’min GÜZLERİ
______//______ KURBAN SARCAN
5.0
100% (23)