0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
871
Okunma
işte hayat sıcacık bir kundaktan soğuk toprağa
hani annemin sarıp sarmaladığı o ipekten kundağım
ilk ağlayışlarımda mendili yaşlarımın
kucaktan kucağa bir dolu sevgi
ve şimdi omuzlardayım
kapalı bir kutudan seyrederken alemi
kundağın yerine geçti toprağım
hani benim gençliğim deli çağlarım
bu soluk yüz benim mi
ya şu titreyen eller
gülüşlerim hüznümde mahpus ağlarım
kimsesiz bir bahçede kaybolmuş gibi
ardımda yıllarım solan güller
işte hayat bulut bulut yağmur tanesi
her tanede ben düşerim yere
denizler mahzun ne gemi ne dalga sesi
bir veda hüznü hakim
yalnız güvertelere
ziver hacıoğlu
