Köre kalan yadigar şu hırıltı
Seken taşın altında kalan derenin
Başındaki ağırlığı taşır
Kaldıramaz
Kalkmaz bağrım bir daha
Sevdanın sevdasına
Kıtmir koymuşlar dört ayağımın adını
Velev ki yokum velev ki yoksunum
Kime ahım var
Kimde kaldı el kadar günahım

Ulan yaşar uyan oğlum
Üsküdarın darında mısın
Sabah salası da mı çalınmıyor
Sağır kulaklarına
Sular yürüsün oğlum avuçlarına
Bir abdest al
Diz vermiş bir secde bul
Dur oğlum kamet alacak imam
Yattığın yerden doğrul
Yoksa seni koyacaklar
“hazır ol”daki çukura

Boya, karaya vurmuş hayatı
Renk renk kokusu sinsin bakışına
Sen ölmedin daha
Yaşarlar ölmez oğlum
Evet, belki yaşarken gülmez ama
Ölmemeye koydular adını
Bulunur mu daha yar
Hani çocukluğunda
Yolunu kesen ak sakallı ihtiyar

Kalk oğlum yaşar
Bu banka doğurmadı ya anan seni
Bul kendine yeni yetme bir bahar
Tara yeniden saçlarını
Gülme öyle uluorta
Mutlu görünme bir daha
Adam sansınlar…


(foto: ze vargas)