Merhaba hazan,
Merhaba hüzün.
En çok seni sevdim ben mevsimlerden
Bana benzediğinden mi ne?
Hep bir yanım umut
Hep bir yanım eksik kaldı,
Senin gibi
Bir yanın yaz bir yanın kış misali.
Ne zaman yağmurların başlasa
Bir çocuk geçer penceremin önünden,
Yazına aldanmış penyesiyle kalakalmıştır
Damlalarının altında.
Bir elinde ekmek
Bir elinde simit tepsisi
Koşturuyordur bir heves
Bırak üstünü ayakkabılarına dolmuştur su
Şlap şlap…

Sararmış bir yaprak düşer dalından
Tüm yaşanmışlıklar canlanıverir düşümde
Gidiyordur işte babam işinden evine
Kapı duvar değildir,
Sıcak bir yürek bekler durur dışardan gelenlerini.
Kardeşlerimin yaramazlıkları
Benim okuma hırsım doluşu verir içeriye,
Gençlik çağlarım gelir oturur başköşeye.
Ne gam vardır zihnimde ne de keder
Aklımda ilk sevgiliye yazılacak şiirler,
Ölümü de düşünmüyorumdur hastalıkları da.
Ta ki duyana dek bir haber…

Merhaba hazan,
Merhaba hüzün,
Hem verdin hem aldın geri bir bir
Ne ana var artık ne baba
Birisi başında, birisi ortasında düştüler toprağa
Direndim her şeye inat krizantem gibi
Acılarımı yüreğime gömüp gülümsedim sevdiklerime.
Ve verdim senin gibi her şeyimi.
Ak düşülü ve eksik artık saçlarım
Bilinmedi kıymeti senin verdiklerin gibi.
Daha da kötüsü anamdan sonra hiç kimse karşılıksız sevmedi beni.
Merhaba hazan, merhaba…