Uzanıp tutmak istiyor ellerim,
Ellerimden kayıp giden her anı.
Bir şelaleyi, bir bardağa doldurmaya çalışmak bilyorum
Durdurmak zamanı.
Ahmaklıktan başka şey değil, anlıyorum.
Çocukluğumu arıyorum çoğu zaman,
Jetonla çalışan bir telefon kulübesinden
Ve aradığım kişiye ulaşılamıyor.
Ahizenin üzerindeki deliklerden buram buram bir koku geliyor burnuma,
Naftalin kokulu sokaklar ve caddeler.
Boşluğa düşercesine küçülüyor öylece;
Biraz evveller, dünler ve çok uzun zaman önceler...
Bir rüzgara tutunup
Bulutlara tırmanasım;
Yağmur olup düne yağasım geliyor.
Güne nasıl başlarsam başlayayım,
Bir yanım hep eksik kalıyor.
Yüzme bilmeyen şiirlerimi denizlere bırakıyorum,
Boğulup giderler belki diye;
Ama nafile!
Bütün kelimeler geçmişe tutunuyor,
Kilometrelerce yüzüyor.

Uzanıp tutmak istiyor ellerim,
El olup giden her anı.
Kalemi kağıdı bırakıp susuyorum,
Kulağımı dayayıp boşluğa;
Dinliyorum zamanı...