Tüm şiirler bir gidenin peşine,
Gitmesin diye yazılır aslında.
Çünkü bir aşığın en büyük korkusu
Yalnız kalmaktır okyanus ortasında,
Bir sandalda.
Oysa düşler veresiye defterindeki borçlar misali büyürken,
Kalan;
Talandır.
Hangi bahaneyi öne sürerse sürsün
Terk eden, ne söylese yalandır.
Tüm şiirler bir gidenin peşine,
Gitmesin diye yazılır aslında.
Hangi kitabın ilk cümlesidir
Hangi şarkının nakaratıdır bilinmez,
Pelesenk olmuştur dillere;
Ve ayrılığın eli
Bir kere değdi mi gözlere
Gerek yoktur ardında biraktiğin mektuplara
Ve tutamadığın sözlere...
Tüm şiirler bir gidenin peşine,
Gitmesin diye yazılır aslında.
Ne kadar silmek istese de silemez
Her anı bir film gibi döner durur
Kalanın aklında.
Mevsimler değişir,
Kuşlar göç eder bilinmez diyarlara
Ve şehir,
Daralır.
Yarim yamalak yol alır yürek;
Kalanın akıl gemisi su alır da batmaz...
Tüm şiirler bir gidenin peşine,
Gitmesin diye yazılır aslında.
Rüzgar,
Küfür gibi dolaşır
Pencerelere bulaşır.
Gözlerin sağanak yağışlı
İçin karlı kışlı olur.
Bir fil oturur göğsüne
Nefes alamazsın.
Zaten gidemiyorsun;
Çabalama boşuna
Kalmak istesen de kalamazsın...
Tüm şiirler bir gidenin peşine,
Sırf gitmesin diye yazılır.
Gider yine de durmaz
Ve bu anlamsız savaşı,
Hep sessizlik kazanır...