tutun beni tutun ki
sakıncalı bir ortama meyil vermeyeyim
sanma ki bu ihanet yanına kar kalır
vurdum duymazlığın bitişinde
lav gibi yakacak içini tüm emeklerim
inceldiği yerden kopacaktır yüreğin
tutun beni tutun ki
tüm gelmiş ve geçmişimi kara toprağa gömmeyeyim

kalbimin kirli kaderi
gözümün kör tarafı
kötü niyetli belam
sen tavaf ettirdin bana a Araf’ı
bilemem ki sana ben ne diyeyim
tutun beni tutun ki
ruhumun haklı isyanını bastır bileyim

bil ki nankörce kullanışın kahretti beni
hiçlik içinde yüzerken kaderim
bir türlüde pak yola sokamadım seni
fark etmeye başlamış gibisin sendeki bensizliği
tutun beni tutun ki
zararım karımdan kat kat fazla artmasın

aşkının niteliksiz ayrıcalığı kahretti bile beni
sorumsuz tutumunun eğrisel yönü
karakter resmini zaten çıkarıyor ortaya
en günahkar olan bile
anlamlandıramıyor senin karakterini
tutun beni tutun ki
onunla aynı ortamı paylaşmayayım

aldatmaktan daha da kötüdür yalanlara sarılmak
ve mütemadiyen inkar yoluna sapmak
art niyetliliğin mihenk taşıdır kavilden sapmak
iyi niyetin bu kadar istismar edildiği nerde görülmüş
sadece bu bile
tek başına bir ihanet
ne demişler eden yalnızca kendine eder
saftirik kaldım kalacağım kadar
tutun beni tutun ki
daha fazla ezilmeyeyim çıkarcı tavırlının karşısında

para pul sunmak yetiyor
insanlık hiç kalıyor uygulamalarında
oysa ki ir zerre bile doğruluk yok ruhunda
tutun beni tutun ki
ruhumu bu iblise daha fazla kaptırmayayım

of ki of
bir dirhem bile gereksizim
bu sancılı durumda
şeytanla dans etmem ne mümkün
sen ve ipe sapa gelmeyen karakterin
uymuyor ya ne yapsam da insanlığıma
tutun beni tutun ki
kahırlara mağlup olmayayım

doymaz ki senin o nankör gözlerin
bu halde ikimize de rast gele bundan sonra
ki sana
şeytanın bol olsun
demekten başka bir çare mi bıraktın bana
ben Rabbim’e sen iblisine doğru koştuktan sonra…




(23.08.2017) AZAP…