Kopkoyu Bir karanlığın içindeyim. Çocukça düşlerim eski bir yalan. Artık maviye boyanmıyor ellerim. Ellerim ki, Güneş yanığı şiirlerimden kalma. Bir şair vardı eskiden şimdi o’da yok! Kopkoyu bir acı dağılıyor yüreğimin ıssızlığında. Birde yalnızlığım Keyfe keder...
Özge Özgen
Paylaş:
7 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karanlığında bile bol yıldızları olan bir şiirdi Okudukça güzelleşen bir şiir Tebrikler Yalın, akıcı ve dolu dolu bir şiir Her kelimesinin verdiği anlam Hissettirdiği duygu kendinden ağırdı Okumak bir daha bir daha okumak bu şiiri Okudukça güzelleşen bir şiir
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.