Dağ çilekleri meyveye dönmüştür şimdi
Gizlenmiştir yaprak altında
Fındık diplerinde

Sarı-mor yayla çiçekleri doludur yol kenarları
Görünüşleri alımlı, kendileri ağulu
Aldanır arılar güzelliklerine…

Oysa papatyalar hep masumdur
Bezerler yamaçları salkım saçak
En güzelleri uçurum diplerinde…

O yolları seninle yürümek vardı
Toplamak en yabanıl meyveleri birlikte
Boyanmalıydı dudaklarımız böğürtlenlerle
Bakıp gülmeliydik katıla katıla birbirimize
En içten halimizle…

Geçip Çıngırt Kayasından Kavaklar Deresine
Saklayıp giysilerimizi koca kayanın oytuğuna
Ay gökte gümüşten bir siniyken
Yüzmek vardı, yüzebildiğimizce…
Sahi… Arınmak mıydı bu tüm günahlardan
Yoksa sakınmak mıydı kem gözlerden
Sence …

Şimdi
Aklıma her düştüğünde
Tatlı bir deniz esintisi olur
Gelip usulca dokunurum
Tenine, yüzüne, gözüne
En çok da cim teline…

Doğmak bir kezdir sanma sakın
Sevdaya uyanmak
Yeniden doğmaktır her yeni güne…
Bir ırmağım ben
Akarım dur durak bilmeden
Göğsünün deltasında kaybolmak
Düş olsa bile…

Naime ÖZEREN