aşk bir testidir
kalbe giden yolda
ve her testi gibi,
kırılır
aşka giden o yolda..


gözler,
iç’in ışıklarını yakıp
umuma açınca kalbi
bakışlar tasnif edilir
gözde değen her rengi..


hikayeler bundan sonra yazılır
ve her hikaye
bir aşk boyu yol alır


aklımızı yer çekimine karşı koyup
bir karış havalandırırken kalbimiz
ve aynalar
iki yüzün daha çok güzelleştiğini gösterirken tek yüzünde
ikiyüzüne aldırış etmeden
buğusuna kalp çizip
baş harfleri kazırdık parmak uçlarımızla


ne nem kalırdı sonra
ne, ter
ne de harflerden bir eser
terler soğuyunca


işin ilginç yanı
ne kadar soğusa da
başka bir terin buğusunda
adımla adının baş harfleri belirip
tarihe not düşercesine
tanıklık edip geçmişe
saplanıp kalırdı zaman denilen mevhumun
an gibi içine..

ha işte,

her aşk
kurtarıcısını arar
yol bitimlerinde


kimi sağ ve salimdir yine de
kimi ağır yaralı
kimi
kırık dökük bir testidir kulbuna el arayan
kulp takılmadan


şimdi kim kırık
kim dökük
kimin eli yıkanır o testinin sızan suyuyla bilinmez
ama el değmemiş bir elin hiçbir izi silemez
o kırık testide kalan
su izini..


bir ihtimal daha var tabi
misal hap ol
susuz yutacak kadar
çiğneye çiğneye
zehri nüfuz ederken kalbine
panzehirin olayım

kırmızı reçeteyle..