.
Liyakat katili devlet çarkımız,
Sadakat kurbanı makamı, postu…
Kalkınmış kâfirden temel farkımız,
Gerçeğin hasmıyız, yalanın dostu…
.
“Oku” emri sanki kâfire indi,
Mümine sinsi bir miskinlik sindi…
İbni Sina, Razi, Farabi, Kindi,
Nesli sanki ilme ebedi küstü…
.
Ezberi, taklidi savundukça biz,
Mazinin şavkıyla avundukça biz,
Bin yıllık bilgiyle övündükçe biz,
Cehalet rüzgârı daha sert esti…
.
Hurafe, bidatle edip iktifa,
Eyleriz biatle kulluğu ifa…
Aklı susturunca “kaderci kafa”,
Doğan şirk şimdi bin yaşına bastı…
.
İhmale, ihlale kılıf dokuruz,
Cimleri, mimleri elif okuruz…
Her hususta bülbül olup şakırız,
Doğruluk sanki tek Nebiye hastı…
.
Silaha dönüşür cehalet, safta,
Münferit, münferit saldırır softa…
Hak, hukuk, adalet kalınca lafta,
Yeşerir şeytanın kin, nefret kastı…
.
Olunca şuursuz zikir hamalı,
Unuttuk ahlakta, tarzda kemali…
Din, iman sanınca şekli, şemalı,
Çarşafla örtüldü idrakin üstü…
.
Siyaset pervasız kaldıkça böyle,
“Sen kimsin” türküsü çaldıkça böyle…
Halkımız bundan haz aldıkça böyle,
Olmaya mecburuz kâfirin astı…
.
Veli BOSTANCI