Bir akşam üstü
Zühre yıldızı kadar derindi gözlerin
Uçurum kenarlarında açan bir çiçektin
Yada bana öyle geldi
Kardan bir adam gibi eridin
Kurşun düşmez akşamlarda
Bütün şiirleri yazmışlar güney kutbunda
Ne varsa aşka dair
Doğrusu bu kadar yağmur yağmazdı göklerde
Akşam olunca yalnızlığımın yoksul yüreğinde
Kemali vurmuşlar yatırmışlar upuzun
Takılmış bir noktaya kahverengi gözleri
Bildiği şiirleri okuyamamış Kemal
O mükemmel aşkların tabutundan
Emekli olmuş toprağa
Bir bir yıkılmış köprüler
Tembel çocuğun karnesinde
Issızlığa at salmış yüreği avucunda bir ana
O gece koyu renkli gövdelerini
Toprağa iyice saplamış ağaçlar
Dudu kuşu sessizce ayrılmış ormandan
O gece orda kırmızı bir gül
Açmış babil bahçelerinden
O gece gözlerin
zühre yıldızı kadar derindi
Uçurumların ucunda açan bir çiçektin
yada bana öyle geldi