Bir kadın var gözümün önünde
En kadın kadın o
Ve en adam adamın ellerinde elleri
Kadınlığına adamlar kurban kadın
Ve ellerini tutan ellerin sahibi
Güneşi söndürecek bir ışıltı yayıyor güne
Bakarken birbirine

Bir kadın…
Gözleri ışıl ışıl adamını görmek arzusunda
Kendinden önce kim görse kıskanır
Sadece kendi görmek arzusundadır
Ve adam kadının gözlerine öyle bakar ki
Kadın dünyanın en mesut insanıdır.

Bir kadın…
Nehrin serin sularından
Korkunun duvarlarını aşan bir müjde alır
Bir sandık suyun içinde
Bir çocuk bakanı hayran bırakan sandığın içinde
Gözleri çocuğun…
Bir varoluş bakışı
Kadın önce kucağına sonra yüreğine alır onu
En kötü kötülerden birine kabul ettirir yüreğine koyduğunu
Ana olur ona kadın
Evlat olur kadına çocuk
Zaman zamanı geçer
Devirler devirleri
Çocuk bir söz getirir
Kadın tuttum der bu sözü
En kötü olan
Kötülüğün damına
Bağlar acımadan kadını
Gündüz aynı yanar canı kadının
Gece ayrı
Ve kadın seslenir her sesi duyana
Bana der
Bir köşk ver
Tüm sesleri duyan duyar
Ve gereğini yapar
Yetmez yüreğinde büyüttüğü o çocuk
Ana bildiği kadın dahil herkese yapılanın hesabını sorar
Hâsib olan kıpkızıl bir suyun derinlerine mahkum kılar

Bir kadın…
Tarihin derinliklerinde
Kıymetli ve paylaşılamaz şehrin az ötesinde
Bir ağaca yaslayarak sırtını
Bir adam armağan eder insanlığa
Kimse konuşamazken konuşur o
Kimsenin bilmediklerini söyler
Ve insanlık bile isteye
Önce kadına sonra adama ihanet eder


Bir kadın…
Bir çukurdan çıkan ay berraklığında bir çocuğa el koyar
Büyükçe ve masalvari evine getirir adam olacak çocuğu
Elleriyle büyütür
Yol yordam öğretir
Ve çocuk adam olur
Gözler bir daha görsem der
Ten tatmak ister
Kadında aynı arzudadır
Tüm adamlığıyla sırtını döner adam
Aynalar şahitlik eder âna
Yırtılan gömleği şahitlik eder arkasından
Adam derinlere kadın yükseklere çıkar
Ve bir gün yüksekler adamın olur
Kadın adamın
Ve adam herkese dediğini der
Suçlamak yok…

Bir kadın…
Birinin kızı
Birinin ablası
Birinin karısıdır
Bir adam elinde ışıl ışıl parlayan çeliğiyle
Kimi varsa yollar bir çukura
Kadın kinle doldurur kalbini
Karnını doyurduğu kabı kinden ibarettir
O kin
O adamı bir meydana serer
Her yerini keser
ciğerlerini söker
Sevinç çığlıkları atar
Yıllar geçer
En adam adama pişmanım der
Yine meydana çıkar
Adamlara meydanda nasıl kalınır
Dimdik nasıl olunur
Kıyamıyla hatırlatır durur

Ve bir iki üç dört beş kadın…
Yıllar geçtikçe daha da fazlası
Kendilerinden önceki kadınlar kadar
Ne yazık ki olamazlar şanslı
Konuşamazlar kimsenin karşısında
Dertlenemezler
Soru soramazlar
Tokat yerler cehennem yakasıca ellerden
Küfürler dinlerler
Dilleri ezilesi erkeklerden
Kölesidir onlar
Ağabeylerin kardeşlerin çocukların
Hiç hata yapmayan kusursuz kocaların




Ve ey adam geçinenler
Taşıdıkları cinsiyetle
Kendilerini üstün zannedenler
Köpeklerinde en az kendileri kadar cinsiyet taşıdığını
Akıl edemeyenler
Evindeki kudüsü
Melunlardan önce harap eden
Metruk bırakanlar
Kulak verin en adam adamın sözüne
Ve dönün artık asıl ve asil hakikate
O dedi ki:
Sizin en hayırlınız kadınlarına iyi davrananlardır!
Yine o dedi:
Sizin en kötünüz kadınlarını dövenlerdir
Ve çöllerde oyuklarda yoldaşlık yapan
Gözleri ışıl ışıl haykırdı:
O söylüyorsa doğrudur.
Haykırıyoruz:
O söyledi ve doğru
Uyarıyor, hatırlatıyor, tehdit ediyoruz
Cehennemin en alt katıyla onları.
Müjdeliyoruz
Kadının gözünü yaşartmayan
Ona dokunmayan
Kırmayan
Adama yakışır adamlık yapanları

Mehmet berat
23,07,17