2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
913
Okunma
Bazen susmak ister insan,
Konuşmak azap gibi gelir.
Karamasarlığı zirve yapar.
Ne umudu kalır gelecekten,
Ne de suya düşecek hayali kalmıştır.
Yaşamaktan bıktığını hisseder
Canı acıyordur,
Hıçkıra hıçkıra ağlamak iyi gelecektir ruhuna.
Acısına merhem olacak bir şey arıyordur.
Belki sevda, belki aşk,
İyi gelecektir o dermansız ruha.
Yeni umutlar yeşertecek,
Yaşama olan sevinç geri dönecek,
Can acısı onarılacak belki de,
Yeni bir gelecekle.
Eskisine benzemeyen,
Yepyeni bir hayat onun olacaktır.
Akan yaşları sel yapan gözleri,
Umutla bakmayı öğrenecektir.
Belkiyle başladığı her dileği,
Bir gün gerçek olacaktır...
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz