Çekip giden gülüşlerim,
dudağımda donuk
Hıçkırık olur boğazımda
düğümlenir sevda dediğin.
Ben sana diyeyim ölüm
Sorgusuz sualsiz
hiç ummadığım anda
Kuytu bir köşede son bulsa ömrüm.
Sokak da kalan son bakışlarım çıldırır,
Saf bilincim
küfem de yanık kokusu
Bıraktığım düşlerim eskimiş kabında
Ve sarınamadığım kefenim
üşüyor dostum.
Bir kurşunla yer düşmüş geçmişim
Gelecek yok,
Soğuk yüreğim, yerim soğuk
Beni kucaklayacak bir ölüm bile yok.

Yalın ayak isyanlarım
çıldırmış,
Bağrıma yaslı korkularım kalmış
birde sana tutsaklığım
Puşt yalakalar;
yeraltı barınaklarında
Çaresizliğin mezarında saklı
Alacakaranlığında ihanet beklemekte.
Bense;
Şafağı bekler gibi
beklemekteyim ruhumu
Özgürlüğe kulaç atmaya ramak kaldı hayattan
Yüreğimde mertliğin dizginleriyle
Düşlerimi alıp yanına geliyorum
Öfkelerimin dili anadan doğma üryan
Bekle beni sevgili
Artık beni sen gibi
kucaklayacak bir ölüm bile yok.

NOGAYTŪRK