1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1128
Okunma
Ben bir zamane sarhoşu
Ne içtiğini bilmeyen
Kırıp geçen, dolu-boşu
Aklı tavanlara değen
Çok olmuştu bırakalı
Söz vermiştim içmemeye
Görme böyle fiyakalı
Mecalim yoktur demeye
Düştükçe düş kuruyorum
Göğün en sakin katına
Sonra akıl yoruyorum
Bu dünya saltanatına
Şimdi ufki bir tepede
Bakıyorum sağa, sola
Sallanan iki küpede
Veriyorum büyük mola
Çağırıp tüm azizleri
Soruyorum geleceği
Sanki kör olmuş gözleri
Uçurur uğur böceği
Yarı sarhoş, yarı ayık
Dönerken yine kendime
Bu iş sana düştü Faik
Sakın kimselere deme
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz