Bir umut daha at kalbe
Nisan’da bir hak daha kazan
hayali bir sevişme için.

- asıl bağışladığım sessizliğindi-

anadan doğma bir acı,
tek kişilik sığınağım
o da sadece çocukluğuma yeter

Malzemesinden çalınmış bir beyaz
ne kadar kılavuz olabilir ki aydınlığa


Adını unutuyorum mavi gözlü karanfillerin
diliyorum ki en çok kokumu bağışlasın

Ortadan tam ikiye ayrılan kaskatı bir özlem
bir ucu sende kalsın, ölürüm mölürüm

- ağlayan bir rüzgar kadar dağınık kalalım-
-umarım- um-

Şekerleme kavanozunu kırdım, annem öldürecek beni.
Kırdım-
Sonra da onca aşkları ve tenime sızan misafirleri.

Ayrılık...
Yükleniyor...

Bir umut daha at kalbe,
yine de faydasız,
sancılara takılmadan yürüyemezsin bu oyunda.
her bir öpüşme - game over-
Oydu! Oydu tanıdım!
Ellerinde hala kuzguni harfler!

Bir jeton daha attım,
dudaklarımı uzattım en vahşi cümlene,
bekliyorum, geç kalma,
gelirken iki şiir bir de yalnızlığını getir...


Oktay Coşar