Islak kaldırımlarda biten bir gelincik belki de
Çiçek olmanın özrünü en derine çeken o ihtimal.
Soluk gökyüzünde çağlayan ırmaklar;
Hallice yüklü ölümün sol gözü.
Bir kıyıda bir de yürekte;
Bir söylem olmak adına sevgiliye nazire
Hele ki çatık kaşı kaderin en usturuplu acısı:
Olmalı mı oldurmalı mı?
Kim bilir ya da kimdir teğet geçen bu yüreğe?

Az sonra doğacak bahtımın güneşi
Ve bir daha batmaması temennim
Hele ki gök bile kaygılıyken yaşama dair
Bir yenilgiyi ıslah edip
En başa sararken filmi…
Ukde.
Sancı.
Acı.
Kısaca insan ve insancıl her duygu
Yine yüreğin rabıtası,
Yine yüreğin hazzı.

Kalanlarda son ümit bir de
Gidene okuduğun her rahmet
Misli misli sana dönerken duaların gücü,
Gün bile öfkeli kaptırmışken yarısını karanlığa;
Gülün bile yanık bağrı
Kovuşturduğu yaprakları ölü bir şiir tadında
Yine bülbülün yası,
Yine bülbülün ölümlü güncesi
Serpiştirirken doğayı kabaran her yürekte,
Aşılan her zorlukta ve…

Kalburüstü bilinmezin nazı,
Niyazından akan her zerre gömdüklerine;
Aşkından uzanan o yüreğin rahlesine
Yine geçiştirirken sağlı sollu taarruzu bilfiil
Hükmetmek doğaya
Hele ki zikri sadece aşktan yana
Ve kandığı kadar kararan yürekte en ihlâslı ferman
Yine dünden yarına akan son sürat
Bir de bilinmezin feri en aykırı itham,
Solda sağa iki hece
Adına ömür denen günce.