4
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1164
Okunma
geceler mi
hüznün davetçisiydi
hüzün müydü
geceyi basmak için bekleyen
sözlerin buluşmasıydı ki
yek ve yek dizelere akan
olmadığı kadar davetkar
pervasız ve cüretkar
ne korku
ne tek bir yanılgı
ne isim
ne bir cisim
ay ve yıldızların şahitliği
kafidir sebebi buluşmaya
gündüzler mi
utancı barındıran
utanç mıydı
gündüzleri ayuka çıkaran
utanıp utandıran
güneşin yaktığı tenden
genzi yakan
nergis kokusuna ağlatan
utanıp utandıran
varından yoğundan
çırılçıplak ölümü kuşananlardan
yaşam veren nefese ağlatan
günün ve güneşin aydınlığı
sebeptir bu kaçışa
günü geceye devirmeli
utancı günde bırakmalı
yurtsuz dilsiz renksiz
bir bütünün kopuk parçaları
nereye gitse yurt
hangi dilde okunsa bildik
ne yana dönse renk cümbüşü
zifir gecelerin dostluğu...z.z.i.