#SİVAS MADIMAK#

kıyımızda bir el
kanamalı bir yaraya
tuz basımı
yüreğimizin orta yerinde bir ülke
sınırlara inat ihlali kaçınılmaz
sancılı dokunuş
ruhumuzda şehr’i işgal
sokak sessizliği
firari geçişler
benliğimizde bir yangının külleri
savrulup durmakta
belleksiz

kim nerede ne zaman
bilinmeyen denklem
bilinen acı bilenen gözyaşıyla

kim nerede ne zaman söylemişti
bir ömrün acısı
kaç gözyaşıyla ıslanır

bin bir bulut akıtsa da yağmurunu
irinli paslı gözyaşlari aklanmaz
ömür çemberinde

devirin bastırılmış ömrün saltanatını lütfen
kaç asır devam eder ki
enkazlar üzerinde büyüyorsa
gökdelenler gökkübeler

derin yaraları lütfen
bir daha kanasın oluk oluk
tarihin küflü sayfalarına
uzun bir yol alın
soluk soluğa olsun

bir çığlık kopsun lütfen
susmayın
gürültülü olsun
bir ses bin ses
dalga dalga essin

nasır tutmuş ellerimiz var
her fidanı avuçlayan
yürek kanatan

bir yürek var solumuzda
tüm sancıları taşıyan
öyle insan ağlatan

kaçarı yok bir tufan
adım adım sürükleyen
prangalardan azad etsin

bir hoşçakal diyin lütfen
gidenler bizdendi
yaramızdan yüreğimizden
nasırlı ellerle dokuduklarımız...z.z.i.