Dün dolaştım.
Dolaştım’ da, haramiler şehrinin parklarında
Hoş kokan gülleri gördüm.
Bahçelerinde çeşit, çeşit çiçekler gördüm.
Ve!
Son model, arabalar gördüm.
Sonra!
Saraydan güzel evler gördüm, bu şehrin sokaklarında.

Şaştım kaldım, etrafa bakınca.
Ellerinde köpeklerle dolaşıyordu, şehrin kadınları.
Son modaydı.
Giydikleri, kuşandıkları.
Lokantalardan çıkmıyordu, akşam olunca insanları
Ziynetle oynuyordu kadınları.

Şehirde sanayi yoktu.
Fabrika, yoktu.
Büyük, büyük alışveriş yerlerinden başka bir şey yoktu.
Zenginlik fışkırıyordu,
Varlık fışkırıyordu, her taraftan.

Sordum kendi, kendime.
Nereden buluyor burada yaşayanlar bu kadar çok parayı.
Fakiri nerede buranın diye.
Nereden buluyorlar bunlar parayı diye.
Yoksa dedim.
Taşı toprağı altın denen yer burası yoksa diye.
Yok dedi içimden bir ses.
Dedi.
Bu şehir, sıradan değil, haramilerin yaşadığı yer diye.

21 Haz. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er