bir şiyir yazdı pirimses
kırıldı tırnağı
üf üf üf üf aman be dedi pirimses
yok mu beni sevecek bir pirens.

şairicem heyhat dedi pirens
uzatın bana ellerinizi
hay
hay dedi pirimses
ojeliydi tırnaklar kırmızı
öptü onu pirens
olmaz dedi pirimses
ama neden diye hüzünlere gark oldu pirens
trenler geçiyordu o ara
başlarım
romantizmine ben gidiyorum dedi pirens
kişnedi topal atlar
dıgı dık dıgı dık dık dık da dık.

çok pis üzüldü pirimses
aldı
kalemi eline
pardon klavye
olmadı levye
" hani bırakıp gitmeyecektin beni pirens
şimdi o ışıklı yolu yalnız mı yürüyeceğim
kırdığım tırnaklara birer birer yalnız mı üzüleceğim "

olur bu olur ne şaireyim ben be dedi pirimses
sonrası gelsin yorumlar mesajlar
ihihihihihihi didi
çıktı ordan bir pirens
heyhat bu topraklarda ne at biter ne pirens şairicem
aç koynunu ben geldim
didi.

onlar erdi muradına
biz çıkalım
evin damına
vur davulcu davula üç kere sağa huuuuu
üç kere sola huuuu.