BEN BİR ZEYTİN AĞACIYIM
Ben Aydın’da bir zeytin ağacıyım.
Kırında, bayırında kök salmış,
Bu toprakları yurt tutmuşum.
Ayşe-Fatma gibi,
Mustafa gibi,
Kemal gibi vatanım demişim..
Güneşinde yanmış, sıcağında bunalmışım.
Gün olmuş bir yaban el deymiş,
Ateşlerde kavrulmuş, kor olmuş, kül olmuşum.
Al yanaklı kızlar,
Yağız kızanlar sözleşmiş gölgemde..
Nice göz yaşına,
Sevince, sevdaya şahit olmuş, sırdaş olmuşum..
Ben Muğla’da bir zeytin ağacıyım.
Dededen oğula, oğuldan toruna.
Salıncak olmuşum...
Ekmeğe katık, garip sofrasına azık olmuş,
Yoksul doyurmuşum.
Karbeyaz kerpiç evler aydınlansın diye,
Kaç asır yağ olmuş, fenere girmiş ışık olmuşum.
Sabuna bürünmüş, toprak kokulu terli bedenleri,
Nasırlı elleri yıkamışım..
Ben Ayvalık’ta bir zeytin ağacıyım.
Zeybekler konaklamış gölgemde
Sığınak olmuş, efeleri barındırmış,
Kekik çayı sunmuşum...
Deniz kokusu sinmiş dallarıma,
Çiğ tanelerini yudumlamışım seher vakti,
Güneşi avuçlamışım yapraklarımla..
Yeşil olmuşum..
Kara olmuşum,
Köy güzeline göz olmuş,
Genç kızlara çeğiz olmuşum..
Ben Ege’de bir zeytin ağacıyım...
Sofralarda lezzet olmuş,
Dünyaya ün salmaşım.
Dallarım barış sembolü olmuş,
Sevenlere bayrak olmuşum.
İşte bunun için.. yaradana duacıyım...
Ben Ege’yim, Ben Anadolu’yum, ....
Ne olur söküp atmayın... kıymayın bana,
Sofranızda nimet,
Hanenizde bereket olurum..
Bakın atalardan selam getirdim ya size,
Bırakın torunlara selam götüreyim...
13.06.2017
Osman KARAARSLAN