SARI ZEYBEK

Sen bir zeybek torunusun kızanım.
Efe türküleri nakşeder mertliği yüreğine.
Vatan aşkın ondandır.
Eşkiyanın hasmı, garibin dostudur efe..
Özgürlük tutkun ondandır..

Adalet üzre hüküm sürmeyince sultan,
“Hakkımızda devlet etmiş fermanı
Ferman padişahın,
Dağlar bizimdir”der, dağlara yaslanır..

Çakırcalı namıyla konaklar basar.
Torosları mesken tutar, bir bozuk düzende,
Çukurova’da İnce Memed olur.
Anasına, yarine uzanan elleri kırar..

Gelinlik giymeden cepken giyer..
Kızansız dağa çıkar Kezban kız..
Zalimi alnından vurur..
Ne öcünü kor zorbada, ne hakkını.
Gözü görünür, yüzü görünmez
Bir efsane olur Yalnız Efe..

Harmandalında,
Türk’ün mührüdür toprağa diz vuruşu.
Kartal kanatlı, kurt bakışlıdır.
Yaylandı mı, dizinin üstünde,
Dağdan dağa aşacak,
Çakalı tutup, boğacak sanırsın...

Şehadet kapısında yüreği kabarır,
“Uzun olur gemilerin direği,
Çatal olur efelerin yüreği” diyerek
Türküyle tekbir getirir.
Dumlupınar Denizaltısı.
Cennetten bir bahçedir artık..

Egesiz efe, Efesiz Ege olmaz.
Zeytin dağları öksüz, İncirovaları yetimdir.
“İzmir’in dağlarında çiçekler açmaz,
Altın güneş sırmalar saçmaz.” Efesiz...

Zeybek merttir, kalleşi sevmez.
Yiğittir, korku nedir bilmez.
İhanet etmez, edeni affetmez.
Şeytana bel bağlar,
Ademoğluna bel bağlamaz..
Dağlar eğilir de efenin heybetinden,
Başı eğilmez efenin.

Efelerin seçmesi Yörük Ali,
Zeybeklerin başı Sarı Zeybektir...
Sarı Zeybek Mustafa Kemaldir..
Aslında her Türk Bir Sarı Zeybek’tir.
Osman Karaarslan - Simav