yine bir özlem
bir sorgunun içindeyim
binlerce sen biriktirdim içimde
sen neredeysen
ben oradaydım
senden uzak yaşamak nasıldır bilmiyorum

ömür geçip gidiyordu
bense seni arıyordum bu karanlık tenimin içinde
şu lanet olası özlemek
yine canıma okuyor yokluğunu
sonra bir cümlenin içinde
saçlarından kokluyorum seni

sonra bir şarkının elinden tutup sana geliyorum
dinlediğim şarkılar seni ağlıyor bana
içim sızım sızım acı dolu
ve bir depremin enkazında kalıyorum
yokluğuna sımsıkı sarılmışım
bırakma beni
bırakma

ellerim titriyor
gözümden sensizlik akıyor yine gecenin bir yarısı
ya göğsüm
ah göğsüm en çok o seni arıyor

gözüm yine pencerede
odama inen yıldıza bakıyorum
nasılda sen
nasılda kokun
ve terin iniyor odama
tenimde terin
coğrafyası keşfedilmemiş bir okyanus mavisi sanki
kaç acıya sarıldım
kaç ağlamaklı bulutla dertleştim
ve kaç şehir hayaller kurdum
hepsi sen
hepsi bizim için

kendi yalnızlığımı ne zaman öldürmek istesem
hep sen geliyorsun aklıma
ya içimde bir yerlerde sana zarar verirsem
işte o zaman bende kendimi vururum sende
oysa kokun bir bıçak gibi
göğsümde geziniyor yine
gözüm yine ağlamaklı sana sarılıyorum
ben sanıktım
sende tanıktın, sana mahkum olduğuma


ibrahim dalkılıç

16/06/2017
00:50 izmir