akrabalığa dönüştü anasonla aşinalığım
bıktım yokluğunla asonans yarıştırmaktan
kendime bile dargınım bu aralar Sahara
sohbeti sulandırmam ondan


hatadır değil mi şimdi sormam
kaç sapana yataklık eder bir orman!..



S.Akdeniz
................................................................



düşünsene Sahara
hazırlanmış da
sanki bir düğüne gidiyor gibi düğmelenmişiz kol kola
saçların yine upuzun
gözlerin yine dayanılmaz kara



yorgun umut bekçileri suluyor şimdi dudaklarımızı
biliyorum
çok kalabalık gitmemeli hülyaların üzerine de
rüyaları çıkarınca uykulardan ne kalıyor ki tarifsizlik cehenneminden geriye
bu aç kalmak
bu düpedüz ölmek demek
...
düşünsene Sahara
şimdi her şey normale dönmüş
düşünsene
...
tamam sustum
korkma bu sadece bir rüya
imkansız düşlerin canı cehenneme




hatırladın mı
hani hep ilkbahardı
çocuk parkları doluydu hani gözlerimiz
avuçlarımızda gülücükler
ellerimiz birbirine değdiğinde
yaralı bir dağ kırlangıcı konmuş gibi göğsümüzdeki o titreme
iyi huylu bir atı okşar gibi dokunurdum saçlarına
tüm gök alkışlardı, tüm kuşlar seyirde

söylesene Sahara
senin gözlerin en çok bana yakışmaz mıydı
söylesene!..



artık yanağımı kurşun yalamış gibi uyanıyorum her sabah
camları taşa tutuyor çocuklar
hayaller diyorum
iyi doyurulmadığında
yaramaz çocuklara dön’üşüyorlar
soluk harfler karalıyor kitapları
akrepler sokuyor saatleri
kimliksiz bir şehrin zaman tünelinde kayboluyor içindeki üşümeler
karanlık kuşları doluyor
zihnindeki göğü aydınlık düşüncelere
o çapsız sızının telaşlı adımları düşerken cendereye

artık hiç yağmaz mı yağmur
hiç mi ümit yok
hepsi mi sahte
hepsi mi suya yazılmış
o ölüleri dirilten masallar



atsız kalmış bir süvarinin son azığı bunlar Sahara
lütfen dikkate al!..







ToprağınSesi






.