Kafamda bir ur hergün kendini yiyerek uyanıyor
ve ben
utanıyorum artık bileklerimden.

Jilet gibi
janjanlı bir alfabe uydurdum kendime
Yalnız sana anlatıyorum bunları
anlayacağına değil
üstelik
bende de o cesaret kalmadı.
Yüreğim beni yanıltıyor da olabilir
buna kabul
ya ellerin.

Yol boyu
hınzır çocuklar takılıyor peşime
ardım sıra bir çangıl.
Cesaretin varsa çocukların acımasızlığınıda çizsene
göğe.

Ormanımın orta yerinde öylece kendi halimde
bir den yediye günleri sayıyorum hadi bul bulabilirsen seni

/.az ertesi
ah sonrası
ağumuz yârdan
perili hikayeler
uçma göğüme
çok ertesi dünlerim ve kan
ellerin kapatıyor gövdemi . /

Nasıl da saçma nasıl da avanakça değil mi.
sağ el serçe parmağını
sol el baş parmağına değişirmiyim diye düşünürken oluyor bunlar

Nefesim daralıyor
geçikirken sen pencerelere.
Pencere önü çiçeğim adın Zirael olsun mu diyorum
Yankıma tav oluyor duvarlar.
dil ile ikrar
kalp ile tastik
tastamam oldu işte.

Düzlemsel uzayda birbirini
doksan derecelik
acıyla
kesen insanlardan saklanıyorum.

Çarpık kentleşiyor içimde her şey
Belediye ye haber veriyorlar
emir geliyor
yıkılsın
hiç yıkılırmıyım ben
yığılıyorum içime.

Kül tablasının rengi soluyor
yediği bir şey dokunmuş olmalı.
Kafamı kaldırıyorum tavana
kaldırıyorum
indiriyorum
tavanda bir kuş
sana benziyor.
Başlıyorum taklaya
haydi yavrum bidaha
çipet çipet çipet çi pet pet pet petpet pet...

Nasıl afilli şiir değil mi
ben yazdım.
Senin anlayacağın
gökitimim
deliliğinin zirvesinde bir adamın
Bileklerinden utanmasına sebep olacak kadar güz/êl/sin...