Kara haber geldi kırıldı belim,
Dizlerim biçare tutmuyor elim,
Sözler firar etti suskundur dilim,
Divaneyim akıl sorulmaz oğul.
Bu rüya hiç hayra yorulmaz oğul.

Bilemedim neden Hakk’a yürüdün?
Yakıp eşi dostu gama bürüdün,
Gonca gülü peşin sıra sürüdün,
Seven sevdiğine darılmaz oğul.
Sana bu yollardan varılmaz oğul.

Nisanda baharı kışa döndürdün,
Sel aktı gözümden yaşa döndürdün,
Bizi bir mezarda taşa döndürdün,
İnsan bu acıyla karılmaz oğul.
Evlat diye toprak sarılmaz oğul.

Tevekkül ederiz yüce Allah’a,
Girmek istemeyiz elbet günaha,
Lakin bu gidişin çok erken daha,
Gök ekin zamansız derilmez oğul.
Bekleyen, çarmıha gerilmez oğul.

O sabah son bulmuş aldığın nefes,
Yarım kaldı hayal kursakta heves,
Sen yoksun evimiz sanki bir kafes,
Eski düzen tekrar kurulmaz oğul.
Artık bu yerlerde durulmaz oğul.