yüzümde süzülen çizgiler kadar acı birikti
zamanın bile yalnızlığa yetişemediği
bir şiirden geliyorum

içimi tanrılar lanetliyor
ruhumla tutunduğum son umutta
bir tanrı tarafından rahmi deşiliyor
bir doğum sonrası
susuzluktan kuruyan toprağım

hayat derin bir koyu kadar sensizken
güneşin hazirana bile soğuk kaldığı
bir intihar kurşunuyla vuruluyorum
tam kalbimin ortasından

içimde ölümü yaşatır gibi
çok uzaktan sarıldı rüzgar boynuma
bu bir yalnızlık uçurumudur
ritmi bozuk türkülerin

bir günahım ben
bütün sevdaları yüreğimde taşırım
sevmekten gelip
aşka doğru yürüyorum
ilk durağım
şiir dolu bir bulut
nasıl içini acıyla doldurmuş
öyle sırılsıklam ıslanıyorum karşısında

yürekten bir sevmek uğruna
yıllardır çöllerde yaşıyorum
bir tas suya muhtacım
ama ateşten gömlek giymiş bedenim
şimdi sen yüreğimin içindesin
bense o hal ilan edilmiş bir ülke gibiyim
seni illegal bir şiir gibi seviyorum

kalbimin tam ortasında
bir uçurum var
gel birlikte idam edelim
bendeki senle
sendeki beni

ibrahim dalkılıç

03 haziran 2017
17:25 izmir