20
Yorum
32
Beğeni
0,0
Puan
1637
Okunma

kapkara bulutlarla kaplıyken gökyüzü
sus diyor
sus
bu Tanrı’nın işi
öyle yazmış yazıyı
sakla arkanda ellerini
düşünme
dumura uğrasın beynin
güneşin açmasını bekleme
söyleme
karardığını göğün
ama bu çiçekler güneşe muhtaç
bu insanlar
gün yüzü görmek istiyor
istemiyor ihmaller zinciri boğsun
karanlığın şimşekleri çaksın
günlük güneşlik sansın yurdunu
sokağa çıkmasın halk
şehitler var
başımız sağolsun demesin
evine gömsün acısını
ağlarsa analar ağlasın
sen sus
ey ülkem
insanı
acın nerdeyse haykır
şükür, sağır değil kulağın
sarayda oturanlara duyur
derme çatma evlerde oturanların
duyurulmak istenmeyen
acısını..
01. 06. 2017 / Nazik Gülünay
Şiir biraz aceleye geldi, hemen yazmak istedim, yazdım.
Bugün radyo TRt nağmede ’şehitlerimizi söylemeyin’ diyen sunucuya ithaf olunur.