kalbimin içine sızan rüzgar
hadi vur beni en özlediğim yerden
üşüdüğüm yerden buz kes kalbimi
alıştığım şu acı
şu yalnızlık
ve şu yara
al ömrümü
ömrümden öteye ser

bu yoksul sevda
sensiz suskun
sensiz ölü
sensiz yoksul

biliyorsun kuşları çok severim
çocukları
çiçekleri
ama şiiri sevdiğim kadar seviyorum seni
ve sen bir şiir kadarsın bende

yüreğimde sandallar kıyıya vuruyor sanki
ve demirliyor ıssız bir limana
şehirler arası yük taşıyorum içimde
yığınla seni özlemişim yine
oysa seni bulma telaşındayım
aradığım bütün limanlar sensiz
aradığım bütün şehirler karanlık
baktığım her yüz palyaçoyu anımsatıyor
sonra sana çıkan her şiirde idama duruyorum

adımlarımın cesareti kalmadı artık
yoruldum ömrüm
hemde çok yoruldum
bir limana sığınır gibi sana sığındım
avuç içlerinden sev beni
hala avuç içimde saçlarının kokusu var
yokluğun seri bir katildi
ama ben yavaş yavaş öldüm

ibrahim dalkılıç

29/05/2017
23:25 izmir