kalkıştık işte edeb duygumuzdan, edepsizlik duygumuza
asrın kılıçıydık; baş kestik, el biçtik, tırnak söktük
kim bilir, bir gün gecelecekti de, gün ağırmadan
gövdemiz üzerin de taşıdığımız baş, naciz vücuttan ayrılacağını

korkarak korkusuz olurduk, korkarak korku saçardık
baskı gören beden değil,yüz görmemiş ruh
yiğit öldü dediklerin de başsız baş el değiştirir ve
göklerden şahin iner karga göklerde tur atar

dünya bu ölüm gelmeden ölümlü olmak
ölümlü olmadan yiğitlik döngüsün de kılıçla yaşamak
derya döndü gene güneş batışına, kuru ağaçı sulamadan
taht isteyen taç giymez taç giymek isteyen beden de baş görmez

dar ağacına giderken yiğit, cömertler gibi
ölüme semazen olur, samimi adımlarla ip boynuna dolanır
karga çığlık atar feryad figan edip durur
karga bu elin de güç var iken aslan .
güç elin den gittiğin de acuze bir şekil de yalvarır

NOT: Taht isteyen taç giymez, taç giymek isteyen ,beden de baş görmez...