YAR

her an aklımdasın yar
özleminle baş edemediğim zamanlarda
arnavut kaldırımlarında buluyorum kendimi
bastığın yerleri tek tek tavaf edercesine
dolanıyorum deli divane

karışmış hayatım yar
dost sohbetlerinde
mevzunun ne başını yakalıyorum
ne sonuna yetişebiliyorum
her seferinde
senli düşlerin gizli kuytusunda buluyorum kendimi
aklımda sen
fikrimde sen
ah yar ille de sen

her cümlenin ya ortasında
ya da sonunda senle bitiyor her mevzu
susuyorum
suskunluğumda haykırıyor özlemlerim

ah yar
son zamanlarda hasretin bir başka
düşüyor gönlüme
senle yatıp senler kalkar olmuşum
zikir yapar gibi ezbere durmuşum adını
sen
sen
illede sen diyerek
tespihimin duası senin adınla başlayıp
adınla sona eriyor tüm temennilerim

gündüzüm sen
gecem sen
mevsimlerin hepsinde sen
ılık ılık esiyor rüzgar
gönüllü savruluyorum
senli düşlere

ah yar
özlüyorum tenini
senli hülyalarda
ateşten küle
savruluyorum aşk girdabında
sen nereye ben oraya

akıl yitiminin emaresi bu hallerim
delirmenin eşiğinde ıslık çalıyorum hayata
acı tebessümün çizgileri
yer etmiş yüzümde
gözümden dökülen yaşım
nağmedeki ince sızım
sensizliğe kahırda bu biçare
yüreğim

sağımda sen solumda sen
senin güzergahında kaybolmuşum ben

ah yar
duyup hissedebilseydin keşke
sen bir kez ölürken gönlümde
ben her gün
geberiyorum özleminle