arkamda kalacağından emin
dönüp bakarım arkamdaki manzaraya
gök gürültüsü duyulur
perde arkasında insanlar
kaç yüz kullanır bilmem
adamına göre mi oynar
kaş göz



bir yerde saklı ışıklar olmalı
şimşek çakımından ayrı
bir çocuğun koltuğundaki ekmekte
taşlardan atlayarak geçtiği suda
bir yerde açığa çıkarılmak istenen umutlar
düşler olmalı
söke söke çoğaltmalı umudu
bir yerde gençler!



bulanık yüzü evlerin
odalarda duman, s’is var
genzime kaçan dünden kalma acı’lar
sanki suratıma iner
ağır bir yumruk
bebeğimden gizleyemem
hem o ağlar, hem ben



duyulur uzaklardan
kuşların kanat sesleri
gri göğü deler bir yerde bakış
yüce yüce dağlardan aşar gelirler
umut sofrasına
bağdaş kuranların yanına
yeni türküsünü çalar saz



önce açmış çiçekler
döner yüzünü güneşe
bir kez ışığı bilen yaprak
gönül vermez karanlığa
alır, indirir yağmuru gökten
bakar yağmur duacıları!..

27. 05. 2017 / Nazik Gülünay