Ve döngüsünü kabullenmiş vakitlerin en olmadık yerinde,
ekmeğin tuzu,çayın demi,kahvenin köpüğü,
ve sıfatı olmayan günler taklit ederken birbirlerini
birisi destursuzca gelip bozar kalbinin rutine bağlamış ritmini..
tutup bir bakışa yeniden düşünmeden kiraya verirsin ömrünü..
Şimdi o gönderine bilmem kaçkere pişmanlık bayrağı çekilmiş günler nasıl hatırlanır,

"AŞK" bile bile unuttuğunu sanmaktır..

Sanki evveli olmamış gibi
aynı yoldan defalarca geçmemiş gibi tutup sıfırdan başlarsın.
Sanki hissiyatınla hiç bu kadar oynaşmamıştır şarkılar..
Sanki hiç bu kadar berrak olmamıştır göğün yüzü
Mesela hiç bu kadar güzel kokmamıştır sanki fesleğenler,manolyalar..
ve sen kendini vakti seherde birbirine karışmış iki tenin tuzunda hiç doğurmamışsındır..
Bir bakışla düğümlenirken nefesin,
tam teslimiyete uğrayacakken bir dokunuşla can üflenirken ruhuna..
Silik anıların perdesi ardında dişleri bilenmiş bir kıyamet gizlenir...

"AŞK" hoyrat rüzgarlara karşı yelkenini yitirmektir

...
Sonra
seyreltilmiş yarım ağız "seni seviyorum"lar iner sahneye..
Bir bıkkınlık siner, bir alışkanlık peyda olur
uydurma mazeretlerin kavalyelik ettiği zamanlara..
Zihnin anımsadığında bu değişmez senaryoyu
düşürürsün gardını bedenin alabora..

Sen yine anladığını sanırsın başrol değiştiğinde hikayenin sonunun değişmeyeceğini..
Edilmiş nice yeminleri hayaller pazarında bozduran sen değilmişsin gibi,

Şimdi seni bekleyen tokmağı yitik kapının müdavimi o keşmekeş yalnızlıktır..
Yetmezmiş gibi yanına iki dublede promili yüksek pişmanlık alır..
ve o kominist yüreğin pankartını kendi eliyle yakıp
dilindeki son sloganınıda hiç uğruna çaldırmıştır...

"AŞK" özgürlüğe vurulmuş en eski prangadır...

Yadigar Öztürk Yaman