Ve gece olur
Bir şair gıcırdatarak kaldırır cümlelerinin kepengini.
Bir aşk apansız ölürken bir köşenin başında
Bir bebek düşürdüğü emziğine ağlar.
Bir kadın hayallerinin urganina asar kendini
Bir adam köpek öldürüne basar
cebindeki son meteliğini.
Gece olur
gündüz utanır masumiyetinden
kazen kaldırır sessizlik
ihtilal olur
taburlar geçer
ruhunun çatlak mevzilerinden.
Gece olur
her hane ışığını kendi dünyasına kapar
Esmer coğrafyalarda analar bedeni mayına döşenmiş
aksütlerine ağıtlar yakar
Taze gelinler harman edip savururken yarınlarını
Leb-i derya yalılarda
tango yapıp efkar dağıtır burjuvalar..
Ve ben
Yol kenarina terkedip kamburumdaki yükleri
bir seyyah gibi vurmak isterim kendimi yollara.
İzbe sokakların kaldırımlarına birikmiş
çürük sevdalar siner avuçlarıma
Katlayıp saklarım yeniden kendimi
bir kitabın unutulmuş sayfalarinin arasina..
Gece olur
öyle kolay değildir gerçekleri düşlerin koynunda boğmak
Ki bazen en acılı intihar şekldir
kaldığın yersen yaşamaya çalışmak